xoves, 22 de xaneiro de 2009

A Pontedeume dos Andrade


"Silencioso e solitario o Camiño dentro do camiño inícia
os meus pasos.
As árvores acompañan-me son estraña sensación descoñecida.
No Esteiro no hai ninguén nen sequera a cidade deixa de retornar
cando vou camiño de Pontedeume"

Cesáreo Sánchez

A mañá esperta adormecida antre a néboa que se adentra polas ribeiras das Fragas do Eume, namentres as gaivotas anuncian os menceres no varadoiro de Pontedeume. Os mariñeiros transitan os arredores da ría e o día comeza a espertar. Na histórica páxina das lembranzas irmandiñas, o Torreón dos Andrade fica como testemuña presencial de tempos, mostrando as pedras que aínda o teñen en pé e portando o escudo dos Andrade, ante as agónicas augas do Eume. 

6 comentarios:

Anónimo dixo...

Pontedeume, ademais de figurar na nosa historia pola súa relación coa caste dos Andrade, foi ademais magnificamente versificada por un poeta que nos deixou recentemente, Ramiro Fonte. As vilas e cidades son tamén as palabras que as debuxan e reinventan a cotío. E velaí o seu destino, a súa verdadeira dimensión.

Anónimo dixo...

Que recordos....Pontedeume!!!!
Os domingos de praia cos meus pais....
os sábados de traballo....,cando se chegaba as 7 da maña é nos íbamos as 8 ou 9 da noite....
Os churros con chocolate con meu abuelo cando eu era pequena....

Xoán S. Pazos dixo...

Ponte máxica nunha vila que, coma os pobos sitos nas desembocaduras, teñen un non-sei-qué especial: ese limo da marisma, xenerado onde o mar e o río se misturan, e que é fonte de fertilidade e vida.

Un saúdo dende Compostela,
e fermosa entrada, coma sempre

Rosalía Fernández Rial dixo...

Un blogue dos auténticos. Co misterioso sabor das fragas milenarias.
Propio dun "homem de verdade", como diría o noso camarada.

Unha aperta! e encantada de pasar por aquí.

Anónimo dixo...

Aqueles lugares polos que pasa o río sempre teñen algo de especial, e máis aínda se iste río e o mar mistúranse no mesmo lugar.Pontedeume é un deles...
Iván:estaste a lucir coa fotografía chaval!!!
unha aperta

Anónimo dixo...

Moitas gracias polos comentarios e un saúdo irmandiño!!.