sábado, 18 de febreiro de 2012

Pazo de Fefiñáns, berce do Albariño



"Reza un merlo no souto
frorido de cereixos
relixioso ofertorio
duns místicos amores.
Pasa un vento de bicos
que vai buscando beixos,
como enxame de abellas
que vai buscando frores.

Fío a fío debulla
súa madeixa a fonte
barbullando chorosa
o verso lexendario
do Paxe do Castelo
aforcado na Ponte
e da Reina encantada
no Pazo solitario.

Nos cálices das rosas
hai comunión de orballo.
Mentras no rexio alcázar
xunto ó baleiro trono
por ela espera a Corte,
á sombra dun carballo
texe a Princesa roiba
un encaixe de Ensono".
Ramón Cabanillas, No desterro

A ponte do arco que une o Pazo de Fefiñáns
co seu bosque particular.
Seguimos descubrindo as terras do Salnés, corazón das Rías Baixas. Coma ben ten cantado a lendaria voz do inigualable Pucho Boedo, son estes remansos do Atlántico auténticos “encaixes de ouro e mar”, e tamén o berce dun dos mellores viños do planeta, o Albariño. No noso percorrido chegamos ata a singular e fermosa vila de Cambados, poboación que viu medrar ó insigne “Poeta da Raza”. O centro desta vila está presidido polas maxestosas fachadas de Fefiñáns, posiblemente o pazo máis coñecido de Galicia. A súa estrutura, en forma de escadra ou “L”, ocupa dúas das caras da Praza de Fefiñáns, onde o granito se mestura coa sombra dos viñedos.
A historia deste pazo está intimamente ligada á produción vitivinícola. Trátase dun lugar fundamental para a historia da elaboración do viño galego máis recoñecido internacionalmente. Non en van, foi o primeiro lugar de Galicia onde se embotellou o Albariño, e onde din que está plantada a primeira cepa de Albariño da Comarca do Salnés; a nai de tódolos viñedos deste branco de primeira. Hoxe en día, os seus propietarios esfórzanse por manter a tradición e seguen a elaborar e comercializar o viño das súas históricas bodegas. 

O pazo ubícase na Praza de Fefiñáns,
en plena vila de Cambados
Esta vivenda pacega foi construida aló polo século XVI por Juan Sarmiento de Valladares, conselleiro de Felipe II. Os seus descendentes, Marqueses de Figueroa, seguen a ser os donos e señores da vella e nobre fortaleza. As súas impoñentes fachadas contan con numerosas portas e fiestras con friso triangular, e balconadas de ferro. Nas esquinas destacan uns balcóns circulares que semellan tribunas de oradores, unha característica moi distintiva deste pazo. Dous grandes escudos de armas, sobre as portas principais, fálannos da lonxeva liñaxe dos señores do Pazo. Nun lateral albiscamos a ponte de arco, que só conserva unha das dúas metades por mor da ameaza urbanística que sempre asedia a pervivencia desta nobre casa. Sobre o arco, unha balconada barroca comunica as dependencias do pazo cun auténtico bosque de dezaseis hectáreas no medio do corazón de Cambados. Unha das lendas que acompaña a historia do vello pazo de Fefiñáns é a dunha persoa que se adentrou no labirinto do xardín e perdeu a vida por non ser quen de atopar a saída, polo que se desmantelou.  Esta é só unha das historias que agochan os rexos muros deste pazo dos Figueroa. Dos seus muros saíron as primeiras cepas de Albariño que nos nosos días se estenden polas ribeiras dos vales e das rías pontevedresas. Longa vida ó Pazo de Fefiñáns e ás centenarias vides do albariño!

1 comentario:

Xoán S. Pazos dixo...

Cantas veces non pasearía Cabanillas baixo as parras da Praza de Fefiñáns! Sen dñubida, é un dos pazos máis antigos, fermosos e clásicos de Galicia. Gran entrada, noraboa. Un saúdo!