As dornas da Illa de Arousa

"No ébano xélido
do skating da ría,
voltexando ledas
esbaraban as luces da vila.
No fío da praya
as dornas durmidas,
debruzadas carón da marea
nun soño de illas.
Nas ponlas do vento
o trebón pousado
era un moucho de negro prumaxo
que agoira os naufraxios.
Unha lua verde
penduraba no mouro silenzo
un longo surriso
de esquelete vello.
Luís Amado Carballo, Noite mareira

Dende a Illa de Arousa, os horizontes están cheos de bateas e as suas mudas praias son o mellor leito para redes, dornas, remos e velas. Esta sorprendente illa das Rías Baixas é unha xoia que presume das súas dornas e tradicionais regatas, así coma do Faro de Punta Cabalo ou as marismas e as ancestrais artes do mar. É un dos municipios máis recentes de Galicia e o único concello insular. O mar, as pedras e os piñeiros conforman a paisaxe que, dende o mar, observan os mariñeiros, os visitantes e as bateas. Eses ventres que enxendran o mellor mexilón da cociña galega e o máis sublime antollo das cociñas internacionais. As garzas reinan nas marismas sempre presentes e antergas das Rías Baixas.

Estas xunqueiras son fonte de vida e universo particular de patos e innumerábeis especies da nosa fauna e flora. Dende o Con do Forno divísase a actividade mariñeira e as contornas da Illa, a ponte que a une con Vilanova de Arousa e o azul intenso do mar Atlántico. A brisa trae o arume do salitre, o alento do mar. O silenzo que habita no faro, nas praias e nas bateas, morre co boureo incesante das gaivotas que surcan o vento mareiro, transitan as rúas da illa e mergullan os corpos no mar.