Benvidos ó Castelo de Pambre

“Creador dun tempo novo o Rio Pambre, no seu ir de prata

é un sen-lugar onde os deuses nunca teñen morto”.

Cesáreo Sánchez

Aló polo S. XIV érguese o Castelo de Pambre, de man de Don Gonzalo Ozores de Ulloa e á beira do río Pambre, no concello lugués de Palas de Rei. Este castelo foi o único supervivente das Revoltas Irmandiñas, e na actualidade é unha autentica xoia de arquitectura medieval militar do noso país.

A historia irmandiña selou a tregua co castelo de Pambre en terras de Melide, tralo entendemento entre Sancho Sánchez de Ulloa e os sublevados. O castelo foi tamén hospedaxe para solitarios peregrinos que cuarteaban leiras de camiño a Compostela. En 1484 pasa a mans dos Condes de Monterrei, e na actualidade é propiedade de Manuel Taboada Fernández.

A nosa viaxe polas terras da Ulloa foi curta, mais visitar este nobre fogar de granito foi todo un privilexio, pois resulta impactante ficar de fronte ao castelo máis respectado das históricas Revoltas Irmandiñas.¡Que as portas do Castelo de Pambre fiquen por sempre abertas para a súa xente!

Déixovos cunha descripción desta fermosa paraxe:

"Levántase nun polmontorio que se avanza de Sudeste a Noroeste sobr' o río Pambre. A ladeira, que mira ao Nordés, está cuberta d' arbolado, e d' erbeiras, e parece un terreno tan boo, como si poidera dar o azafrán; pero a d' outro lado presenta un paisaxe do mais hórrido e agreste que poida maxinarse. Si gustades dél formarvos algunha ideya, fegurádevos un descomunal curizo cuberto, en vez de pugas, de agudos e disformes peñascos. No fondo vese o río correndo mal a gusto por antre un leito de penas e croyos e salpicando escuma por todas partes" Antonio López Ferreiro