A Punta Nariga

"Silvasmouras, silvasmouras;
Da grande ruïna escura,
Certo non vos estrañédes,
Nin vos fagádes preguntas:
Non preguntés por qué causa,
O fero mar desfigura,
Co eterno e duro combate,
De Nariga a ruda punta:
Non son vagamundo, non son un bandido,
Fóran cousas da ventura"
Eduardo Pondal

Unha vez visitado O Roncudo e as Illas Sisargas, teño a obriga de mostrar o "eterno e duro combate" do fero mar de Pondal: Punta Nariga. Esta punta e o seu Faro, creado en 1995 polo prestixioso arquitecto galego César Portela, fica en Barizo, entre O Roncudo (Corme) e as Illas Sisargas de Malpica de Bergantiños. A estrutura deste faro semella recrear a proa dun navío, desafiando e ollando ó mar da Costa da Morte bergantiñá, e as pedras do Porriño e Mondariz ergueron o mastro do facho dos mariñeiros. De fronte; a escuma, a brétema, o vento e o mar. Esta faísca resulta ser a máis moderna da costa peninsular, e a súa luz acada as 20 millas. De camiño á punta pódese observar un parque eólico. É frecuente a presenza destes parques nas mellores paraxes das Rías Altas, como nas ladeiras do Vilán ou na costa de Carnota, provocando un detestable e reiterado impacto paisaxístico. A súa serea non garda silenzo nos trebóns, e a dura e alertante voz viaxa sen ecos coa brétema deste mar de mortes e de traizoeiros baixos.

"Oín cantar a sirena
alá no medio do mar:
cántos barcos se perderon
ó son daquel cantar"
Cantiga popular

Que a serea e a luz do Faro de Nariga alerte aos mariñeiros nas noites de treboada; aquí, onde a palabra morte protagoniza o nome da nósa costa!