venres, 21 de novembro de 2008

As Sisargas de Santo Hadrián


"... e van en ringleira
gritando e voando,
en demanda das illas Sisargas,
eu noto reparo.
Ah! quen fora como elas tan libre!..."

Eduardo Pondal

A escasos 750 metros de Santo Hadrián, na mariñeira vila de Malpica, érguese o arquipélago da Costa da Morte no Mar dos Ártabros, o linde pétreo das Illas Sisargas. As lendas falan de cultos a Santo Hadrián, patrón dos mariñeiros. No 1853, Celedonio de Uribe prende a mecha do Faro das Sisargas para alumear o vello Mar Ártabro, excelentemente mergullado no arquivo do tempo polo tardío ollar surrealista do pintor coruñés, Urbano Lugrís. A súa altitude é de 111 metros respecto ao nivel do mar e o arquipélago está formado polas illas Sisarga Grande, Sisarga Chica e Malante. Este territorio é agora un paradiso de aves como a gaivota escura, o arao dos cons, corvos mariños, andoriñóns reais e choias, que deben voar tan ceibas como as que describe Pondal; "Quen fora como elas tan libre!" Malpica e as súas embarrancadas rúas ollan ó porto, sendo este o centro de principal actividade da vila. Preto da lonxa, as mulleres tecen as redes da esperanza e o sustento, mentres os rapaces xogan. As gaivotas e o vento traen con eles os sons doutros tempos no porto da Malpica de Bergantiños. As Illas Sisargas fican agora silandeiras, sen serea e sen torreiros, pero sendo o paradiso das aves de Pondal, e escoitarán por sempre o eco da linguaxe das súas aves.

4 comentarios:

Xoán S. Pazos dixo...

Maravillosa entrada, compañeiro.
Máxicas e céltigas illas Sisargas, cheas de restos romanos e de épocas máis antergas.
Unha viaxe para recordar, a da fermosa e colorida vila de Malpica. O estremo norte da nosa querida Costa da Morte, cachola de pedra que se introduce no mar como nunha inmunda violación de pedra.
Parabéns pola entrada.

Saudos dende Compostela

Dorian

Anónimo dixo...

Fermosísimo!!!!
E digo eu, por qué non publicas un libro de viaxes? Sería un éxido de vendas seguro...con esas imaxes, con eses textos poéticos, con esa sensibilidade. O noso país semella máis atractivo do que xa de por sí o é. Parabéns.

Anónimo dixo...

Gracias Modesto, nunca se pode descartar nada pero entre tanto teño moitos camiños por coñecer no País Galego. Un saúdo e gracias por pasar.
Gracias tamén a Dorian, compañeiro de viaxes e dotado dun extraordinario sentido da horientación. Saúdos e viaxes.

Anónimo dixo...

Hola
Totalmente dacordo con "xeiteiro"....
deberías de ter en conta a túa sensibilidade..., a túa maneira de observar, e de ver os detalles....
De buscar en cada rincón algo especial.
Fermosaa entrada,de verdade!.