O Cabo Vilán

"Porque en marzo seica é primavera dende hai séculos

aquí estás, amigo das cerdeiras que son frores 

neste tempo de duro conforto e compadranzas.

Velaí Xoán Xesús soergueito coma un buxo

en canto na buguina da gaita e palitroques

nas maus das tecedeiras do mar de Camariñas"

Xosé Vazquez Pintor

É un dos cabos máis agrestes da costa galega. Ergueito a 125 metros con respecto ó nivel do mar, mantén unha loita infinda coa ferocidade que caracteriza a este mar da Costa da Morte. Xusto enriba dos escarpados cantís érguese a torre do faro, dende a que se albisca o desafío entre a creación humana e oposición constante dos elementos; do vento e do mar.

Este Cabo foi testemuña de innumerábeis naufraxios. Entre eles cabe destacar o do Serpent (1890), un navío inglés que tiña Serra Leoa como destino e no cal perderon a vida 172 tripulantes. Os corpos aparecidos foron soterrados enfronte ó mar e moi preto do Vilán, nun encrave coñecido como O cemiterio dos ingleses.

Tamén cabe destacar as vilas costeiras de Camelle (imprescinbible visitar o Museo do Alemán e coñecer a impresionante obra artístico-natural de Manfred Gnädinger) e Arou, atopándose moi preto do Cabo Vilán e pertencentes, tamén, ó Concello de Camariñas. Estas fermosas vilas representan perfectamente o modo de vida da Costa da Morte, misturando a faena das redes coa arte do encaixe, ou como diría Modesto Fraga: “Ese traballo inxel de remendar nas redes do encaixe máis absurdo”.

Un saúdo ó pobo de Camariñas, e en especial á xente de Camelle, da cal sempre gardarei un grato recordo.