Buño dos oleiros

"Na escola-torno, somos os oleiros
e vós o barro cantareiro"
Miguel Anxo Mouriño

Buño é o pobo dos alfareiros, artesáns que dan forma dende o século XVI a multitude de pezas tradicionais como cuncas, vaixelas, cazolas, potas e, por suposto, o espitado; unha peza decorativa moi usual nas épocas romanas. Do barro moldeado coas mans nacen pezas que noutros tempos resultaban imprescindibles, e Buño era a escola dos oleiros, sen dúbida, o pobo alfareiro máis importante do país Galego. Non se pode pasar por Buño sen visitar o quinteiro do Forno do Forte, ergueito no século XIX e composto por un forno, un cabanote, un cabazo e as casas dos alfareiros e xornaleiros. Na actualidade, esta vila bergantiñá, ten unha cita anual coa vella laboura dos alfareiros na súa Mostra da Olería, que se está a celebrar dende o día 6 e que rematará o vindeiro día 15 deste mes. Nas mans destes oleiros queda a mestría e a dura laboura de conservar a tradición. Nas nosas, a de valorala. Velaí unha listaxe dalgúns dos oleiros de Buño, con nomes e apelidos:

Aparicio Añón Caamaño, Xosé A. Añón Lista, Lola Faya Puñal, Xosé A. Corral, Pilar Gómez Caamaño, Carmen Labrador Fariña, Fernando Mourón, Juan J. Nieto Carril, Antonio Pereira, Carmen Regueira Ordóñez, Lidia Trigo Suárez, María Añón Souto, Alce Buño, Obradoiro Cambón, Obradoiro Feituras e Obradoiro Sarandeo.