tag:blogger.com,1999:blog-250642894143679665.post2130874844210711515..comments2023-05-13T16:14:05.437+02:00Comments on A Fraga dos Mouros: De Camiño a CompostelaI. Iván Fraga Mourehttp://www.blogger.com/profile/14807121728783454693noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-250642894143679665.post-74821946363960700852008-07-03T17:54:00.000+02:002008-07-03T17:54:00.000+02:00Se hai dous lugares que marcaron a miña existencia...Se hai dous lugares que marcaron a miña existencia, eses son Fisterra dunha banda, e Santiago de Compostela doutra, a miña segunda casa, a cidade máxica... o Olimpo de Pedra.<BR/>Non teño máis que engadir a tódalas verbas que xa lle dedicaches a esta cidade dourada. Só me resta que, como habitante dela, un aprende a sentir o seu latexo en cada paso que da sobre o seu pavimento, e en cada rocha que apalpa coas mans.<BR/><BR/>En definitiva, saúdos dende Santiago, "laio de pedra e cristal"<BR/><BR/>XoánXoán S. Pazoshttps://www.blogger.com/profile/16390567049261434425noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-250642894143679665.post-44886439897590678352008-07-03T16:27:00.000+02:002008-07-03T16:27:00.000+02:00Santiago... é un deses lugares onde non me importa...Santiago... é un deses lugares onde non me importaría perderme....e pasar un longo rato camiñando,sen pensar....<BR/>Un lugar onde esconderse....un lugar onde afastarse.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-250642894143679665.post-26971055266943573442008-07-02T19:19:00.000+02:002008-07-02T19:19:00.000+02:00Muito obrigado por pôr umha foto tam formosa e por...Muito obrigado por pôr umha foto tam formosa e por falar tam bem deste lugar, barafunda de pedras desgastadas polo caminhar de milhares de persoas molhadas pola chuva. Esse lugar chamado Compostela.<BR/><BR/>Um saúdoAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-250642894143679665.post-2032239738711482202008-07-01T02:38:00.000+02:002008-07-01T02:38:00.000+02:00Lembro perfectamente a miña primeira noite en Comp...Lembro perfectamente a miña primeira noite en Compostela,escomenzaba a miña experiencia universitaria.Tiven a enorme sorte de aloxarme ese primeiro curso na Rúa do Vilar(a máis fermosa das rúas compostelanas), con vistas ao franco...concretamente enriba do Bar Ourense, mítico onde os haia.Como calquera outro estudante, invadíanme os nervios desa primeira vez, a inquedanza, o desacougo existencial ante o que se me presentaba como un paso importante na miña vida...Decidín saír a explorar as rúas,(molladas case sempre) e o feito de sentir os meus pasos ao camiñar, proporcionoume unha paz e un acougo que nunca olvidarei...é Compostela un dos privilexiados lugares onde ún pode ouvir os seus pasos ao camiñar;iso, nos mundos que corren é unha porción de felicidade roubada a esta vida aloucada que nos tocou vivir.<BR/>JOSE MARIA VELAY<BR/>FISTERRA.Anonymousnoreply@blogger.com